Praktijk Zeinstra

Friesland en Groningen

Opgegroeid op een melkveehouderij in Friesland ervaar ik veel rust en eigenheid in de natuur, zoals de vergezichten over het boerenlandschap en de uitgestrektheid van strand en zee op de waddeneilanden. 

Vanaf de kindertijd houd ik mij met bewustzijn en verwondering van het leven op de aarde bezig. Ik voelde mij anders, gevoelig en kwetsbaar en wilde de wereld begrijpen. Mijn hele schooltijd  werd ik veel gepest. Meedoen in de groep was moeilijk, onzichtbaar wilde ik zijn. De wereld was hard en ik moest mij er tegen verweren, sterk worden.

Na de middelbare school ging ik opgelucht naar Groningen. De diversiteit van een grote stad waar niemand mij kende was heel belangrijk en prettig, ik kon meer mezelf zijn. In Groningen volgde ik de opleiding Agogisch Werk (AW).  Na een reis in Israel ging ik in Amsterdam studeren en wonen.

Amsterdam en Indonesië

Lange tijd was mijn overlevings-motto als jong volwassene: 'Ik laat mij door angst niet meer beperken'. Deze strijd heeft mij ver gebracht, totdat het 'vechten' me begon tegen te keren. Op de yoga-opleiding ervoer ik dat niet alles vanuit strijd hoeft te gaan om toch iets moois tot stand te brengen. Wanneer je goed in je vel en in je eigen energie zit, kunnen dingen op een makkelijke(re) manier tot stand komen. Dat besef was een keerpunt, een eye-opener! Altijd hard moeten werken / strijden... zijn een van mijn hardnekkigste oude overtuigingen die ik los mag laten. Yoga, mindfulness en lichaamsgerichte therapien hebben mij hierin veel inzicht en gereedschap gegeven om anders hiermee om te leren gaan. Ik kwam meer en meer in mijn innerlijke kracht en begon te vertrouwen in de natuurlijke stroom van het leven. Ook zachtheid mocht er weer wat zijn.

Vanuit de kindertijd weet ik hoe het is om  anders te zijn en buitengesloten te worden, daardoor heb ik ook affiniteit met de underdog, de kwetsbaren in de samenleving. Tevens ben ik geinteresseerd in de diepere lagen van de mens. Hoe kan je je veilig voelen en in je kracht staan, waardoor we (weer) (zelf) vertrouwen krijgen in onszelf en met de wereld om ons heen? Wat zijn jouw beperkende oude overtuigingen die je los wilt laten? Waar liggen jouw kernkwaliteiten en talenten? Hoe kan je meer eenheid en verbondenheid ervaren? Etcetera.

Tijdens mijn studententijd heb ik altijd met veel plezier gewerkt in de Gezondheidszorg. Ik werkte als groepsleider AW met uiteenlopende doelgroepen in verschillende instellingen, Amsterdam o.a.: (medisch) kinderdagverblijven, verstandelijk gehandicaptenzorg met moeilijk verstaanbaar gedrag, autistische kinderen met een auditieve beperking, thuiszorg, ouderen,  psychiatrie, crisiscentra, huis voor onbehuisden en in de verslavingszorg (de Jellinek).

Ik besef meer en meer hoe uniek ieder persoon is met zijn eigen achtergrond, cultuur, opvoeding, karakter, talenten, moeiten en eigenaardigheden. Ieder mens heeft zo zijn eigen pad en benadering nodig. 

Zo is dat ook binnen mijn groepslessen en de therapie, de een heeft wat meer uitdaging of specifieke begeleiding nodig dan de ander. Het is inspirerend en leerzaam om bij te mogen dragen in het algehele proces van meer (lichaams-) bewustzijn en verbinding ervaren op de aarde.

De jarenlange ervaring als groepsleider met de verschillende doelgroepen en de bijbehorende problematiek plus de ervaring van mijn eigen hobbels en de diverse (intuitieve) keuzes in mijn levenspad, maakt dat ik makkelijker kan finetunen binnen mijn Praktijk voor Mensendieck en Bewustzijn.

Harmonie in mens en omgeving

Ontwikkelingswerk doen was een droom van mij en na de studie oefentherapie Mensendieck diende de mogelijkheid zich aan om als vrijwilliger voor de Stichting SOMOI in Indonesië te gaan werken. Op het eiland Sulawesie, in de zuidelijke stad Makassar werkte ik met heel veel plezier samen met een Nederlandse collega en een lokale fysiotherapeut aan kleinschalige projecten voor gehandicapte kinderen in het speciaal onderwijs.

Tevens financierde SOMOI kinderen die voor een operatie in aanmerking kwamen, zoals kinderen met een amputatie of een klompvoet. Het traject van operatie en revalidatie met zo nodig een hulpmiddel (spalk, prothese, rolstoel, etc.) begeleidden wij met ouders en kind, in samenwerking met de lokale fyisiotherapeut, onderwijzer en medisch specialist van het ziekenhuis.                                           Daarnaast werkten wij aan kennisoverdracht voor de lokale fysiotherapeuten, docenten en de lokale vrijwilligers van de kleine gezondheidscentra (Puskesmas) rondom Makassar en Pangkep.

In Indonesie voelde ik mij als een vis in het water. Het werd daar juist gewaardeerd dat je zacht d.w.z. attent, meelevend en bescheiden was. Wat wel / niet gewaardeerd wordt door de samenleving bleek cultuurbepalend te zijn.  Het was een verademing om op een natuurlijke en plezierige manier in het Nu te kunnen leven en werken met de mensen om ons heen. 'Senang di sana...'

Terug in Amsterdam ben ik nog vier jaar bestuurslid van SOMOI geweest, waardoor ik contact bleef houden met Indonesië. De natuurlijke, pure en gemoedelijke manier van leven in Indonesië bleef mij fascineren. In Nederland teruggekomen ervaar ik door het doen van yoga weer de rust en de natuurlijke manier van omgaan met het leven leven. 

Groningen en Burgum

Na 15 jaar Amsterdam ben ik weer verhuisd naar het hoge Noorden, de gemoedelijkheid en de vlaktes trokken weer aan mij. Sinds 2010 woon ik in Groningen.  In Burgum (Friesland) en in Groningen geef ik groepslessen Yoga Plus, Mindfulness-trainingen (8 weken) en stoelmassages. Sinds 1 augustus 2016 is officieel mijn praktijk voor oefentherapie Mensendieck van Burgum naar Groningen verplaatst.

 

Overige interesses, o.a.: trampolinespringen, tuinieren, zieleroerselen delen, lezen, dansen, vegetarisch en biologisch koken, tafeltennissen, schaatsen, intuitief schilderen, mantra's zingen, culturen, eilanden, zwemmen, fietsen, beeldhouwen, theater op locatie en gedichten schrijven.